زهی عشق، زهی عشق که ما راست خدایا - غزلیّات مولوی

زهی عشق، زهی عشق که ما راست خدایا / چه نغز است و چه خوب است و چه زیباست خدایا

زهی ماه، زهی ماه، زهی بادۀ همراه / که جان را و جهان را بیاراست خدایا

فتادیم، فتادیم بدان‌سان که نخیزیم / ندانیم ندانیم چه غوغاست خدایا

نه دامی‌ست، نه زنجیر، همه بسته چراییم؟ / چه بند است؟ چه زنجیر؟ که برپاست خدایا

ز عکسِ رخِ آن یار در این گلشن و گلزار / به هر سو مَه و خورشید و ثریّاست خدایا

.

( غزلیّات مولوی )