ز صد رفیق، یکی مهربان فتد، هش‌دار - ملک‌الشعرا بهار

ز صد رفیق، یکی مهربان فتد، هش‌دار / که ترکِ صحبتِ یارانِ مهربان نکنی

به دوستانِ فراوان کجا رسی که تو باز / ادایِ حقِّ یکی را به سالیان نکنی

اگر به دستِ تو دشمن ز پا فتاد ای دوست / مباش غرّه که خود عمرِ جاودان نکنی

.

( ملک‌الشعرا بهار )