تو مرا جان و جهانی، چه کنم جان و جهان را؟ - غزلیّات مولوی

تو مرا جان و جهانی،'>جهانی، چه کنم جان و جهان را؟ / تو مرا گنجِ روانی، چه کنم سود و زیان را؟

ز وصالِ تو خمارم، سرِ مخلوق ندارم / چو تو را صید و شکارم، چه کنم تیر و کمان را؟

ز شعاعِ مَهِ تابان، ز خَمِ طرّۀ پیچان / دلِ من شد سبک ای جان، بده آن رطلِ گران را

.

( غزلیّات مولوی )

.

در بیت سوم : سبک شدن دل : حالت هیجان حاصل از عشق