ای دل به کامِ خویش جهان را تو دیده گیر / در وی هزار سال چو نوح آرمیده گیر - قصاید سعدی

ای دل به کامِ خویش جهان را تو دیده گیر / در وی هزار سال چو نوح آرمیده گیر

 بُستان و باغ ساخته و، اندر آن بسی / ایوان و قصرِ سر به فلک برکشیده گیر

هر گنج و هر خزانه که شاهان نهاده‌اند / آن گنج و آن خزانه به چنگ آوریده گیر

هر نعمتی که هست به عالم تو خورده دان / هر لذّتی که هست سراسر چشیده گیر

آوازِ رود و بربط و نای و سرود و چنگ / وین طنطنه که می‌شنوی هم شنیده گیر

روزِ پسین چه سود به‌جز آه و حسرتت / صد بار پشتِ دست به دندان گزیده گیر

( قصاید سعدی )