نابرده رنج گنج میسّر نمی‌شود / مزد آن گرفت جانِ برادر که کار کرد - قصاید سعدی

فضلِ خدای را که تواند شمار کرد؟ / یا کیست آن که شُکرِ یکی از هزار کرد؟

ترکیبِ آسمان و طلوعِ ستارگان / از بهرِ عبرتِ نظرِ هوشیار کرد

اجزایِ خاکِ مرده به تأثیرِ آفتاب / بُستانِ میوه و چمن و لاله‌زار کرد

ابر، آب داد بیخِ درختانِ تشنه را / شاخِ برهنه، پیرهنِ نوبهار کرد

چندین هزار منظرِ زیبا بیافرید / تا کیست کو نظر ز سرِ اعتبار کرد

نابرده رنج گنج میسّر نمی‌شود / مزد آن گرفت جانِ برادر که کار کرد

هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت / دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد

ظالم بمرد و قاعدۀ زشت از او بماند / عادل برفت و نامِ نکو یادگار کرد

( قصاید سعدی )