سخن فردوسی پس از مرگ نوش‌زاد - شاهنامه فردوسی بزرگ

سخن فردوسی پس از مرگ نوش‌زاد، پسر نوشین‌روان، که مسیحی شده بود و برای بدست آوردن پادشاهی در جنگ با لشکر پدرش کشته شد

چه پیچی همی خیره در بندِ آز / چو دانی که ایدر نمانی دراز

مگردان سر از دین وز راستی / که خشمِ خدای آورد کاستی

گرت هست، جامِ میِ زرد خواه / به دل، خرّمی را مدان از گناه

نشاط و طرب جوی و سستی مکن / گزافه مپرداز مغزِ سخن

( شاهنامه فردوسی بزرگ )