غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دل / شاید که چو وابینی، خیرِ تو در این باشد - غزلیّات حافظ

غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دل / شاید که چو وابینی، خیرِ تو در این باشد

جامِ می و خونِ دل، هر یک به کسی دادند / در دایرۀ قسمت، اوضاع، چنین باشد

در کارِ گلاب و گُل، حکمِ ازلی این بود / کاین شاهدِ بازاری، و آن پرده‌نشین باشد

( غزلیّات حافظ )

در بیت دوم : جام می : کنایه از شادی و خوشگذرانی – خون دل : کنایه از رنج و سختی

در بیت سوم : شاهد بازاری : در اینجا استعاره از گل است که بی حجاب و پرده دست به دست در کوچه می گردد برخلاف گلاب که در حجاب است – خواجه در ادامۀ بیت قبل می فرماید : حکم ازلی الهی دربارۀ گلاب و گل اینگونه بود که یکی با همۀ خون دل خوردن و رنج کشیدن در پس پرده باشد ( اشاره است به کار گلاب گیری که توام با حرارت و رنج است ) و دیگری دست به دست بگردد و تنها زیبای کوچه و بازار شود و پیوسته با جام می همراه باشد