بخشی از قصیده بهار در سال 1296 در رابطه با حریقی که شبانه در آمل افتاد و نیمی از شهر بسوخت
.
خاکِ آمل شده در زیرِ پیِ آتش، طی / ای مسلمانان، آبی بفشانید به وی
این همان خطّۀ نامیست که از عهدِ قدیم / دورها کرده به امنیت و آسایش طی
یادگاری ز بهشت است به آب و به هوا / پر گل و سبزه بهاری است به تمّوز و به دی
آتشی جَست و از آن شهر یکی نیمه بسوخت / همچو برقی که درافتد به یکی تودۀ نی
نیمشب، آتشِ کین، عیش و تنآسانیِ شهر / خورد و، کرد از پسِ آن، فقر و پریشانی قی
.
( ملکالشعرا بهار )
ORezaO...
ما را در سایت ORezaO دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : orezaoa بازدید : 87 تاريخ : دوشنبه 7 فروردين 1402 ساعت: 23:42