در ازل پرتوِ حُسنت ز تجلّی دَم زد / عشق پیدا شد و آتش به همه عالَم زد
جلوهای کرد رُخت، دید مَلَک عشق نداشت / عینِ آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
عقل میخواست کز این شعله چراغ افروزد / برقِ غیرت بدرخشید و جهان بر هم زد
( غزلیّات حافظ )
این غزل از شاهکارهای حافظ و غزل عارفانۀ فارسی است. خواجه همانند بسیاری از عرفا در این غزل می فرمابد: حسن و زیبایی علت پیدایش عشق است و عشق سبب پیدایش همۀ موجودات عالم است
در بیت دوم : آن امانتی که به آسمان و زمین عرضه شد و ملائکه از قبول آن سر باز زدند، به تعبیر عارفان، عشق است که بر دوش آدم قرار داده شد. بیت اشاره است به آیۀ 72 سورۀ احزاب
در بیت سوم : عقل : عقل جزئی ( عقل معاش ، نه عقل معاد که عقل الهی است) که با عشق مخالف است و برای شناخت رازهای نهانی نامحرم است و به معرفت حق راه نمی برد
توضیح کامل این غزل در کتاب "شاخ نبات حافظ" نوشته دکتر برزگر خالقی
ORezaO...
ما را در سایت ORezaO دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : orezaoa بازدید : 252 تاريخ : چهارشنبه 10 خرداد 1396 ساعت: 21:01