نریزد خدای آبروی کسی / که ریزد گناه آب چشمش بسی - بوستان سعدی

کسی روز محشر نگردد خجل / که شب‌ها به درگه برد سوز دل

اگر هوشمندی، ز داور بخواه / شب توبه، تقصیر روز گناه

هنوز ار سر صلح داری، چه بیم ؟ / در عذرخواهان نبندد کریم

کریمی که آوردَت از نیست هست / عجب گر بیفتی، نگیردت دست

اگر بنده‌ای، دست حاجت برآر / وگر شرمسار، آب حسرت ببار

نریزد خدای آبروی کسی / که ریزد گناه آب چشمش بسی

( بوستان سعدی )