اگر رفیقِ شفیقی، درست‌پیمان باش / حریفِ خانه وُ گرمابه وُ گلستان باش - غزلیّات حافظ

اگر رفیقِ شفیقی، درست‌پیمان باش / حریفِ خانه وُ گرمابه وُ گلستان باش

تو شمعِ انجمنی، یک‌زبان و یک‌دل شو / خیال و کوششِ پروانه بین و خندان باش

( غزلیّات حافظ )

در بیت اول : شفیق : مهربان

در بیت هفتم : یک‌دل و یک‌زبان بودن : کنایه از یک‌رو و بی‌ریا بودن – خواجه معشوق را به شمع یک‌زبان و یک‌دل مانند کرده است و آن اشاره است به شعله و نخ درون شمع و نیز کلمۀ خندان به خندۀ شمع که حرکت و لرزش شعلۀ آن است، اشاره دارد – معنی بیت : ای معشوق، تو همچون شمع، روشنی‌بخش مجلس عاشقانی؛ پس مانند آن یک‌دل و یک‌زبان باش و آرزو و تصوّر پروانه را در عشق شمع ببین و خندان شو