فکند زمزمۀ عشق در حجاز و عراق / نوایِ بانگِ غزل‌هایِ حافظ از شیراز - غزلیّات حافظ

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز ؟! / چه شُکر گویمت ای کارسازِ بنده‌نواز ؟!

ز مشکلاتِ طریقت، عنان متاب ای دل / که مردِ راه نیندیشد از نشیب و فراز

طهارت ار نه به خونِ جگر کند عاشق / به قولِ مُفتیِ عشقش درست نیست نماز

فکند زمزمۀ عشق در حجاز و عراق / نوایِ بانگِ غزل‌هایِ حافظ از شیراز

( غزلیّات حافظ )

در بیت اول : کارسازِ بنده‌نواز : کنایه از خداوند

در بیت دوم : عنان تابیدن : کنایه از روی گردانیدن و برگشتن – اندیشیدن : ترسیدن

در بیت سوم : مفتی : فتوادهنده، فقیهی که در امور شرع فتوا می‌دهد – مفتی عشق : عشق به فتوادهنده تشبیه شده است

در بیت چهارم : حجاز و عراق : ایهام دارد 1) سرزمین حجاز و عراق 2) از اصطلاحات موسیقی