به صدق کوش که خورشید زاید از نفَست / که از دروغ سیه‌‎روی گشت صبحِ نخست - غزلیّات حافظ

سرشکِ من که ز طوفانِ نوح دست بَرَد / ز لوحِ سینه نیارَست نقشِ مهرِ تو شُست

بکُن معامله‌ای، واین دل شکسته بخر / که با شکستگی ارزد به صد هزار درست

به صدق کوش که خورشید زاید از نفَست / که از دروغ سیه‌‎روی گشت صبحِ نخست

( غزلیّات حافظ )