هر کاو نکاشت مِهر و ز خوبی گُلی نچید / در رهگذارِ باد، نگهبانِ لاله بودبر طرفِ گلشنم گذر افتاد وقتِ صبح / آن دَم که کارِ مرغِ سَحر، آه و ناله بود، دیدیم شعرِ دلکشِ حافظ به مدحِ شاه / یک بیت از این قصیده بِه از صد رساله بود ( غزلیّات حافظ ) در بیت اول : نگهداشتن لاله در برابر باد : کنایه از کار بیهوده و بیثمر کردن، زیرا گلبرگهای ضعیف و لطیف لاله در برابر باد پرپر میشود در بیت سوم : قصیده : ,نکاشت,رهگذارِ,نگهبانِ,غزلیّات ...ادامه مطلب